Biografioły

Mariusza Parlickiego

Biografioły (clerihew) - definicja

Clerihew to żartobliwy, figlarny czterowersowy poemacik biograficzny, za twórcę którego uznaje się Edmunda Clerihew Bentleya. Na gruncie literatury polskiej spopularyzowany został jako biografioł przez Stanisława Barańczaka i z wielkim entuzjazmem przyjęty jako wdzięczny format poezji niepoważnej przeze mnie.

Pierwszy werset jest zazwyczaj krótszy od pozostałych i zawiera jedynie lub na końcu nazwisko bohatera utworu. W pozostałych wersach tworzona jest akcja fabularna, zazwyczaj dość absurdalna, elementy biograficzne łączą się z fikcyjnymi, by zaowocować błyskotliwą, niespodziewaną pointą w wersie czwartym. Układ rymów to aabb. Rymy są zazwyczaj wymuszone przez brzmienie nazwiska bohatera. Pojawiają się w nich dość często w związku z tym faktem różne barbaryzmy.

Wersy są dość zróżnicowane pod względem długości.

Zobacz:

Bentley, E. Clerihew (1905). Biography for Beginners.

Barańczak S. (1991). Poczet 56 jednostek sławnych, sławetnych i osławionych oraz Appendix, umożliwiający człowiekowi kulturalnemu zrozumienie i zapamiętanie, o co chodzi w 7 podstawowych utworach W. Szekspira.

Poniżej zbiór czterdziestu trzech biografiołów mojego autorstwa.

Biografioły

***

Bolesław Śmiały

miał z biskupem problem niemały.

Świetnie to rozumiemy,

też mamy z nimi problemy.

***

James Augustine Aloysius Joyce

zwolennikiem był ruchów pro choice,

bo dotknięty był straszną fobią,

że z Ulissesa go wyskrobią.

***

Pitagoras –
prostokątny trójkąt go raz
coś uczył o swoich kwadratach,.
a potem on - resztę świata.

***

Bernard z Clairvaux

gdyby nadal żył, to z werwą,
niemowlaka byłby skłonny
mleko pić z piersi gwiazdy - Madommy

***

Homer -
udowodnił w Iliadzie, że trojański koń to mer-
-de, czyli po francusku kupa
i stąd wśród Trojan kupa trupa.

***

Niccolo Machiavelli -
twierdził, że używać można forteli
a nawet okrucieństwa i draństwa,
jeśli to wspiera - rację państwa.

***

Gustave Flaubert -
Niemcy twierdzą, że był - ober,
czyli wyższy od Madame Bovary.
a był też - alter, czyli od niej bardziej stary.

***
Ateista zatwardziały - Jean-Paul Sartre

ser śmierdzący nosił zwykle na Montmartre

i w okolicach Bazyliki Sacre-Coeur

tłumaczył, że to nie ten ser czuć, tylko kler.

***

Maria Skłodowska-Curie

dostała raz furii w kurii,

gdy arcybiskup - stary dziad

widząc ją, stwierdził, że jest rad.

***
Jean-Jacques Rousseau
dziewczynę, co się stroi kuso.
Tak Rousseau "rusa" ta pokusa,
jak Lalka - Prusa.

***
Hieronymus Carl Friedrich von Münchhausen

mówił, że znal, choć miał tylko sen, że znał zen.

Zen w istocie to Mūnchhausena żona

poufale mówiła na Zenona.

***

Donald Trump -

w zachowaniach swoich się wystrzega sztamp

i na przykład, by Wuj Sam miał dach nad głową,

chce huragan rozbić bombą atomową.

***

Anna Polony -

wielka dama, choć język niwyparzony

miewa, a szczególnie on jej lata,

gdy pojawia się opodal niej - Jan Klata.

***
Henryk Walezy -

dla ascezy rok w Krakowie bez diurezy

przeżył, ale pęcherz tak go bolał,

że do Francji uciekł i tron polski olał.

***
Matsuo Bashō -

lubił sushi przegryźć suchą kiełbasą,

a największą miał na kabanosy chęć

i potrafił zjeść pięć, siedem i znów pięć.

***

Jan III Sobieski -

czytać o nim od deski do deski

dla studentów historii to męka,

ale znają go od szyjki do denka.

***

Robert Biedroń -

w europarlamencie siedzieć dziś mu nie broń,

bo mandatu zdanie to czcza była gadka,

lepiej siedzieć tam, niż leżeć na łopatkach.

***
Białoszewski Miron -
w niejeden wpadał wir on.
Z wielu wyrywał się, lecz jeden go od nowa
wciągał. To był wir słowa.

***
Archimedes

miał zwykły nocnik, a nie sedes,

a w tym nocniku, szczęście duże,

dostrzegł siłę wyporu ku górze.

***

Vivaldi Antonio Lucio -

w fazie REM miał problem z polucją,
więc cztery pory roku każdego

wymieniał z powodu tego.

***
Safona.

Dla żony mąż to, czy żona?

Głowili się panowie z Lesbos,

kimże jest poetycka les boss.

***
Francesco Petrarca

i Laura - to byłaby parka,

ale Laura jeśli żyła, śmierci kosą została ścięta,

czego dowodzą "Rerum vulgarium fragmenta".

***
Profesor Sigmund Freud

analizował problem z dojściem u niedojd,

bo wierzył, że niedojda dojdzie,

jak się pomoże dojść niedojdzie.

***

Koń, kiedy słyszy - Juliusz Kossak -

rży, że ten Kossak, jak on - to ssak,

i z mlekiem matki obaj oni

wyssali miłość swą do koni.

***
Edward Gierek -

nie przykładał się zupełnie do cyferek,

więc choć, jak dzisiaj pewien pan, pragnął być wielki,

kiepsko skończył, przyłożyły mu cyferki.

***
Leopold von Sacher-Masoch

odporny na ból był, że oh!

Ba!, się ucieszył, że mu utrze

pewną część ciała - Wenus w futrze.

***
Michał Rusinek -
poeta wielki, więc bez kpinek
proszę, bo płaczę, kiedy słyszę,
że on poezji jest Dziwiszem.

***
Markiz de Sade

gotów był biegać tam i nazad,

byleby tylko być rad,

że znów obity ma zad.

***

Norris Chuck -

inteligencji to gigant, wszak

wychodzi z każdego kłopotu

za pomocą półobrotu.

***

Gerard Depardieu -

ostre z Paryżem miał adieu:

- Wieża Aifla, Łuk Triumfalny, Luwr to kpina

w porównaniu z Mauzoleum Lenina.

***

Clint Eastwood -

sławę zdobył przez brud...

(...nego Harry'ego Callahana),

więc i ja się umyję z rana.

***

Peter Carl Fabergé

odwiedził ruską oberże,

a tam obiła go dzika zgraja,

bo siedząc, robił sobie jaja.

***

Marszałek Polski Ferdinand Foch

nie mówił po polsku nawet za grosz,

lecz po francusku mówił. że nas kocha,

bo nie umiemy żyć bez focha.

***

Louis de Funès -

starczyło, żeby zrobił minę,

a duzi i mali -

wybuchali.

***

Charles de Gaulle

bardzo lubił oglądać football,

bo słysząc - Gol!, Gol! - niesie wieść,

myślał, że to na jego cześć.

***

Poeta Maksim Gorki

wódę pił, ale rzadko we wtorki.

Dlaczego? Jasne są tego powody,

Były przerwy w dystrybucji wody w środy.

***

Gustaw Holoubek.

Przez telefon ktoś usłyszał - Halo, ubek!

Ta rozmowa była więc niezwykle krótka,

bo rozmówca tylko sklął biednego Gutka.

***

Ewa Kopacz -

jaka dzielna. weź i popatrz,

mimo że w kraju mroźna aura,

rzuca kamieniem w dinozaura.

***

Profesor Jan Miodek

nie do ud pociąg czuł, lecz do odek,

czyli do takich krótkich ód,

bo ud miał wśród studentek w bród.

***

Magdalena Ogórek -

nie tak dawno Czerwony Kapturek,

aż dobrej zmiany krótka chwilka

i mamy wilka.

***

Jerzy Waldorff-Preyss herbu Nabram

Abrahama ujrzawszy, rzekł: - Abram,

kiedy tulę się do twego łona,

miło jest, jednak wolę Puzona!

***

Marcel Proust -

nie pociągał kobiecy go biust,

lecz męski tors i siódmy raz

poszukiwany stracony czas.

***

Impresjonista Renoir

malować pragnął raz trotuar

ale nie musiał, (a to fart),

bo przed nim zrobił to już kloszard.

***
Erazm z Rotterdamu -
dzisiaj wielu za złe ma mu,
że satyrą jest jego "Pochwała głupoty",
bo prócz niej trudno u nich o inne przymioty.

***

Ryszard Terlecki pseudonim Pies,

wystarczy spojrzeć, wiesz jaki jest,

lepiej nie zbliżaj się bez kija,

chyba żeś z radia jest - Maryja.

***

Wojciech Wencel -

postanowił nie pisać nic więcej

i ciastkarstwem się zajął, więc

w Gdańsku - Słodki Wencel, a w Krakowie - Wentzl.

***

Zbigniew Ziobro -

ma opinię, krótko mówiąc, niezbyt dobrą.

Fahrenheit gdyby żył, spierałby się z Millerem,

czy on zwykłym jest, czy też bezwzględnym zerem.

***
Noe -

Jędraszewski go nie ceni zbytnio bo e-

-wakuował się z arki na widok tęczy,

a "zaraza" ta Jędraszewskiego dręczy.

***
Martin Luther -

bardzo kochał Gottes Mutter,

a na papieża mówił - Der heilige Vater,

aż zawiał reformacji "wiater".

Parlicki.pl

Designed by Mariusz Parlicki 2016 -2019